Oh man, wat is dit nu weer voor een gekloot,
why O why moet jij nou toch dood?
Met je gouden hart en je grote bek,
Wat moet ik met dit gevoel, ik word gek.
Ik wil schreeuwen, schoppen en slaan,
en jij zegt: “Ga toch lekker feesten, laat mij lekker gaan”.
Maar kerel, dat lukt me nu nog even niet,
want ik ben helemaal gek van verdriet.
Beter een goede buur dan een verre vriend,
En godverdomme, een betere buur ken ik niet.
Elk jaar weer zorgen voor onze kat, terwijl je van honden houdt,
Maar je deed het met liefde en werd door Whiskey volledig vertrouwd.
En er altijd zijn voor onze jongens, al hun leven lang. En telkens als Melvin zegt:
‘Wat ben je aan het doen buurman?’ werd alles geduldig uitgelegd.
En ook voor onze klusjesman Tiemon stond je altijd klaar,
Hij kreeg zelfs jouw motor-fiets kopie, wat een lief gebaar!
En toen we ze leerden om zelf op het huis te passen, hadden ze snel gesnopen.
De deur mag alleen maar voor opa, oma, Mariska of jou open!
Met dit gedicht probeer ik wat gevoelens op te schrijven,
en toch zou ik het liefste willen dat je gewoon bij ons allemaal kan blijven.
Helaas hebben we je net zien gaan, de buurt in rouw, het was op, je hebt alles gegeven.
en jij blijft nu maar roepen: “Ga nou feesten. Vier het leven!”
Lieve Frans, Ik mis je nu al. Godverdomme. Wie weet tot ooit, al geloven we daar allebei niet in. :-p