Jaren geleden zag ik een kind sterven in het ziekenhuis naast de plek waar mijn oudste zoon lag te vechten voor zijn leven. Voor mij een heftige ervaring en het gaf me een existentieel besef dat elke dag je laatste kan zijn. Ook van een kind. Dus waarom altijd maar weer leren voor later? We kunnen beter leren voor nu. Dan komt later echt helemaal goed! Ja, dat vraagt vertrouwen en daarmee wordt het leven nog mooier. Luister maar eens naar Harrie Jekkers: “Later is al lang begonnen.”
Later wil ik politieman worden,
of dierenarts, of conducteur,
Maar nu eerst naar school,
naar al dat moeten en gezeur.
Regels over dit, regels over dat,
was ik maar weer thuis,
rustig zitten op mijn gat.
Maar thuis is niet veel anders,
ik moet dit, ik moet dat, van de ‘baas’,
het lijkt wel of ik alleen mag spelen,
met Kerst en Sinterklaas.
Ze hebben het maar over later,
en zeggen telkens: “Doe het nu dan!”
Laat me nou gewoon is met rust!
En zeg niet telkens dat iets niet kan!
Het is al later.. het is te laat,
papa en mama huilend in een kamer,
ik heb het niet gemerkt, ik reed op mijn fiets,
en nu ben ik er niet meer, ik voel helemaal niets.