En toen kwam corona
Eind januari, niet lang na mijn eerste blog van dit jaar, werden er ineens toch 2 streepjes zichtbaar bij mijn coronatest. Bij één van mijn invalopdrachten voelde ik ‘m letterlijk binnenkomen. Ik werd zo moe… De griepsymptomen vielen uiteindelijk reuze mee, maar die moeheid… sjonge, alsof ik weer in mijn burn-out zat. En dat is langzaam steeds verder naar de achtergrond gezakt gelukkig, hoewel ik bijvoorbeeld in een boek ben gestart waar ik nog steeds mee bezig ben? Ik wil schrijven, maar waarover dan? TikToks maken? Ik moet er niet aan denken. Ik heb geen puf. Op dit moment heb ik een andere verkoudheid te pakken en besef ik me dat dit energieverlies telkens keihard toeslaat. Regelmatig duik ik om 21:00 mijn bed in. In mijn werk heb ik dan gelukkig alle energie die ik nodig heb, en vervolgens kan ik alleen maar eten, wandelen en slapen. Sporten in de avond? Nee, dat lukt niet. Hardlopen lukt me nog 1 keer in de week. Zal dit dan op mijn manier de long-covid zijn? Of zit ik inderdaad in een soort burn- of bore-out? Nou ja, ik let goed op mezelf, op mijn eten, ik drink nog steeds geen alcohol, rook niet, en wandel 3 keer per dag (minimaal). En nu, eindelijk, na zoveel maanden, begin ik weer een beetje met schrijven. Heb ik niets gedaan dan dit afgelopen jaar? Natuurlijk wel! Alleen voor al die andere extra’s had ik (heb ik nog) geen puf. Wat dan wel? Lees gerust verder. 😉
Les
Omdat mijn maatje helaas niet meer in staat is om zelf motor te rijden en het mij inmiddels best leuk leek om zelf te rijden, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gaan motorlessen. In mei had ik mijn eerste proefles. En wat ben ik daar uit mijn comfort zone gekomen zeg! Net voor mijn AVB (vaardigheden examen, zoals slalom en noodstop) zelfs een keer gevallen, en net voor mijn AVD (verkeersdeelname examen) bijna een ongeluk ingereden. Maar wonder boven wonder ben ik op 25 augustus voor mijn AVB geslaagd (waar ik ook een 8 moest draaien), en 17 oktober geslaagd voor mijn AVD. 2 November ben ik gaan kijken naar een mooie motor, en die heb ik direct maar even meegenomen… 😁
STAP
Vanaf dit jaar heeft de overheid het STAP budget ingevoerd. Daar maak ik als leergierig persoon natuurlijk graag gebruik van. 😉 Ik heb de training VE Coach gedaan bij Kiki Training en coaching. Qua leerstof eigenlijk niets nieuws geleerd, vanwege mijn pedagogisch coach opleiding en werk, maar het was wel een geslaagde training. Met en bij elkaar leer je namelijk toch zoveel en een beetje herhaling kon eigenlijk geen kwaad. Vaak lopen we tegen dezelfde dingen, situaties en mensen op waar we moeite mee hebben. En die momenten kom je bij ieder bedrijf tegen. Ik heb dus weer veel geleerd van de situaties van collega’s en zij hopelijk weer van mijn praktijk voorbeelden. 👍 Ik heb me voor 2023 alweer ingeschreven voor de training ‘Leidinggeven in de kinderopvang’. De opdrachten in het kdv worden langzaam minder en lager qua tarief, dus ik zal iets moeten als deze trend doorzet. Coachen of leiding geven kan ik, aangezien ik dat bij de Rabobank ook al heb gedaan. Alleen of ik daar net zoveel werkplezier uit haal als werken met de kinderen weet ik nog niet… Het liefste zou ik het combineren, dus wie weet kan dat over een tijdje wel!
Foto- en videografie
Mede door die corona-moeheid heb ik gemerkt dat het maken, en zeker ook het nabewerken van de foto’s me teveel tijd en energie kost. Vaak deed ik dat gratis, voor naamsbekendheid, maar het levert me zakelijk gezien niets op. Ik kreeg ook steeds vaker te maken met mensen die niet op de foto willen, met soms zelfs bedreigingen en agressie tot gevolg.
Ook gingen de meeste mailtjes die ik voor Artstel kreeg over foto’s die uit een foto-album moesten, zoals die van de IJsselsteinloop, omdat die mensen daar niet wilden staan. Natuurlijk is dat hun goed recht, maar mijn foto-maak-plezier is daarmee gedaald. Ik heb daarom besloten minder langs de lijn, of gratis foto’s te maken. Tot nu toe bevalt me dat prima. Ik kies zelf weer waar en wanneer ik foto’s maak. Ik hoop ook weer af en toe modellen te fotograferen en met leuke opdrachten bezig te zijn. Lekker voor mezelf kiezen! En als sportclubs of evenementen het graag willen dat ik kom zal ik dat af en toe echt nog wel doen hoor… maar niet meer elke week, of hele dagen met duizenden foto’s (die ik allemaal optimaliseer voordat ze online gaan).
Leuke uitdagingen
In mei ging ik samen met mijn zoons parachute springen in Teuge. Ik had er zin in en eigenlijk vond ik het helemaal niet zo eng als dat ik vooraf gedacht had. De film heb ik gepubliceerd op mijn meester Arthur YouTube: https://youtu.be/DROcycblTwQ
Daarna was ik van mijn hoogtevrees af? Ik geloof nooit zo in angsten weghalen door juist de angst op te zoeken, maar na deze sprong durf ik ineens weer op de ladder, zonder dat mijn knieën op slot gaan. Ook ben ik met mijn zoons en leendochter naar het klimbos geweest en heb ik de zwarte route gedaan, zonder echt bang te zijn. Volgende keer gaan we starten met de vrije val. Ik ben beniwud of ik die dan gelijk durf… Ik denk het wel. 😉
2023
Nog maar 1 maand… en dan is het alweer 2023. Dit jaar houden we de feestdagen rustig. We hebben het gevoel dat die moeheid die ik (en veel anderen?) voel(en) ook te maken heeft met de ratrace waar iedereen weer inzit. Ik sta nu regelmatig in grote files. Mensen zijn snel boos (merk ik ook op de motor in het verkeer). Kinderen die maar liefst 5 dagen naar de kinderopvang moeten. Werkgevers die weer eisen dat de mensen naar kantoor komen. Niets doen mag niet, dat zou zonde zijn van je tijd? Je kan beter slaaf worden van je telefoon met apps zoals Bereal, waar je maar liefst 2 minuten de tijd hebt om foto’s online te zetten. 😮 Ehhh, sorry hoor, maar als ik overdag met kinderen werk, werk ik met kinderen en staat mijn telefoon gewoon uit. Zoals ik dat ook verwacht van al mijn collega’s… Ik zie helaas vaak anders. Voor mij een voorbeeld van hoe verslaafd we zijn aan de smartphone, apps, en hoe bang we zijn om ons even te vervelen? En ja, dit typ ik ook met whatsappweb open, en Facebook, en nieuwssites, en mail, etc.. 😁
Dus volgend jaar gaan we wel leuke dingen doen, zoals weekendjes weg. Lekker af en toe rust pakken. Lekker aan het werk, en hopelijk net genoeg verdienen als zzp-er om rond te komen. Ja, het wordt lastig met een energierekening die 2 keer zo hoog is (wat bij ons dus nog meevalt), zorgverzekeringkosten die veel hoger zijn, minder aftrekposten voor mijn bedrijven, een inflatie van 10+%, mijn uurtarief die ik naar beneden zie gaan, omdat er gewoon niet meer geboden wordt, en zo kan ik nog wel verder gaan. Maar dat doe ik niet hoor. Want ik kan nog steeds elke dag eten. We leven nu bij een temperatuur van 16 tot 18 graden in huis wat prima gaat met een trui aan. Ik loop lekker hard. We kunnen elke dag wandelen. We hebben geen schulden (behalve dan een hypotheek). We eten vaak biologisch en vegetarisch, om toch ook mee te helpen aan een betere wereld. De jongens zitten denk ik best lekker in hun vel. Dus heel stiekem ben ik super happy! En blijf ik dat dus in 2023 ook! 🎉 De eerste 2 leuke uitjes (theater en metal concert) staan ook alweer gepland, dus laat dat feestjaar maar beginnen!